Silliesullie

Mijn kleine kindjes zijn, net zoals mijn grote reuzen vroeger, verrukt van het feit dat mijn vader, een van hun opaatjes dus, op zijn verjaardag altijd een geweldig knalfuif geeft/heeft. Je mag altijd echt superlang opblijven en de heerlijkste hapjes, zoals zelfgemaakte oliedommebollen zijn er in overvloed, en je kunt midden in de nacht opstaan en proosten. En dan is er nog het groots en knallend vuurwerk, de hele straat en stad, de hele wereld eigenlijk, iedereen viert feest, jah, jah, opa heeft t goed voor elkaar ;-) Gefeliciteerd pap!( tot straks)                               proost! voor iedereen :-)

Zo rond de kerst zeg maar, raak ook ik altijd een beetje weemoedig ( het begint al als ik al die kerstbomen zie staan, in de huizen waar ik langsloop in het donker en die een gezelligheid uit proberen te stralen, waarvan ik me afvraag is dit wel echt) en begin ik vaak een beetje te mijmeren over het afgelopen jaar. Waarbij ik in gedachten maand voor maand afga en de hoogte en dieptepunten nog eens herkauw. Maar ook ehm gewone alledaagse bijzondere gebeurtenissen kunnen mijn mijmerend hoofd passeren en bezig houden. Ik hou wel een beetje van dat mijmeren, het geeft me een bepaald gevoel van kweeteigenlijkniet wat, alhoewel niet te lang en ik wil er ook niet verdrietig van worden, maar wel word ik er een beetje melancholiek van. Daar ontkom ik gewoon niet aan. Ik vind het ook altijd weer heerlijk te merken, dat de dagen weer langer worden, gewoon omdat ik dan zo'n nieuw schoolschriftjes gevoel krijg, weer een nieuw fris jaar ligt op ons te wachten en ik ga weer proberen netjes te s

Des nachts op de zaak (alwaar het leger des heils ons snachts een kerstgroet bracht, altijd leuk moment), kom ik 'smorgensvroeg in een gezellig donker met kleine lichtjes verlicht huis thuis. Alwaar mijn 2 kleine hartelapjes gezellig naast de kerstboom zitten. Manlief gaat met de kuikens naar kerstdienst en koffie drinken bij oma en opa, terwijl ik lekker in mijn bed en het stille huis slaap. En als ik dan redelijk uitgeslapen weer wakker word, is het alweer donker en tijd voor het eten, en  maken we gezamelijk de tafel en de maaltijd klaar. Heerlijk gezellig met mijn liefjes. Dat wens ik iederen toe, fijne dagen, gewoon en simpel, met je liefjes om je heen.

Opgeklopte melk is hier in huis zeer populair bij de kinderen, zowel de groters als de mini's vinden het verrukkelijk.Groters natuurlijk t liefst op de koffie, maar ook op chocolademelk, zoals op de foto hierboven. En nu had ik een electrisch kloppertje waar om de haverklap nieuwe batterijtjes in moesten. Dus je voelt m al.... tijdens mijn bezoek aan de super om wat vergeten boodschappen te halen, hondevoer, liep ik langs het schap waar 2 flesjes friesche vlag mij riepen; koop mij(2x) en je krijgt er een heerlijk melkschuimertje gratis bij. Nouja liep langs... ik stopte natuurlijk, dat is wel zo beleefd als iemand tegen je roept/praat nietwaar? En ik(slappeling ik, meestal laat ik me echt niet snel tot impulsaankoopjes verleiden) nam dus 2 van die flessen speciale opklopmelk van friesche vlag mee (en dacht ut moet ook niet gekker worden, wat valt er nog meer uit te vinden en ehm promoten???) en zo'n heerlijk nieuw glazen melkopschuimertje, waar ik dus eigenlijk een beetje op

Staat al 2 dagen, precies waar ik hem hebben wil, mini's kwelen de hele dag : mooie boom moooie boom..... :-), ik denk...niets meer aan doen dus. Bijna woordeloze woensdag

Het bakvisje deed vandaag al de boodschappen voor het kerstontbijt op school aanstaande vrijdag. Zij maakt bowl, lekker veel vers fruit en een blik vruchtjes , want t moet wel voor 21 pers? Zij ging vandaag al. Want zo bedacht ze, aan het eind van de week is het vast ontzettend druk. En prijsbewust koos ze voor de li.dl, en nam mee wat op haar thuis opgestelde lijstje (wat goed lijstje maken... dat wil ik ook steeds gaan doen.... volgend jaar! ga ik het zeker doen)  stond, maar.... alwaar de druiven voor 4,99 euro? lagen en gelukkig (voor mij) ze die dus mooi liet liggen en de volgende super in onze buurt opzocht. Wat ik dus wel harstikke goed van haar vind, want ik moet helaas bekennen dat ik zelf wel eens geen zin heb in een ander winkel opzoeken (met de hele kudde mini's aan mijn broekspijpen hangend en door de winkel apenk(l)ooiend, onderwijl diverse bekenden en exzorgontvangers groetend, die me aan te praat proberen te houden) en dan dus maar het gewenste produkt niet koop o

Het is blijkbaar nog niet gemakkelijk... dat staand plassen. Maar in ene wil hij het zo en anders niet... Hier de natte stille stinkende getuigen... Natte broek,onderbroek en sokken, de vloer heb ik alweer gedweild ...(update 2x) Het is wat... grote jongen worden ;-)

Kleine zoon wil liever niet "alleen" naar het toilet.... Hij is soms een klein beetje bang, zo alleen... want.... Maar sinds kort zit er een leuke vogel... een echte leuke en kwetterende parkiet die alle boze monsters weg piept. En nu zijn de mini's niet uit de wc weg te slaan...en staan de ganse dag terug te kwetteren en piepen en zwaaien... En heeft parkietje al een duik genomen....de enge wcmonsters achterna, maar kon gelukkig gered worden. (wat mij een extra wc-eend op de boodschappenlijst deed zetten )

woordelozewoensdag

Ik ben mezelf niet meer van de pijn.... Op weg om gedraineerd te worden brrr ik kan niet beslissen of t nou t meest walgelijk of pijnlijk klinkt.

deze  week zag ik ... nouja zag.... ik verbeelde het me in ieder geval... Sinds december zijn de dwzi's te vinden bij/via Merula

Terwijl buiten een harde storm raasde, liep ik in het holst van de nacht, in de donkere en kille keldergangen op de zaak. Daar hoorde ik niks van die storm, slechts het oorverdovende bonken van mijn hart. De deuren kraakten en piepten en ik zocht mijn weg in de schemerige keldertrapkast, op zoek naar de spullen die ik later nog nodig zou hebben. Waarbij ik echt even met mijn rug naar de donkere gang moest staan...brrrr In het halfduister ging er een zacht gekreun, haast menselijk, door de stilte van de gang....terwijl ik bijna sterf van schrik en verstijf, hoor ik daar dan werkelijk zachtsloffende, haast sluipende voetstappen? Of is het mijn nogal levendige verbeelding die mij  parten speelt ? Dapper verman ik me...een beetje dan. Ik hou mijn adem in in een poging nog gespitster te kunnen luisteren.... dan hoor ik het weer...nu weet ik het echt zeker....ja hoor....DAAR LOOPT IEMAND....(ondertussen moet ik nou echt gaan ademhalen...) Nouja en wil je de rest nog weten??? Toen ben

woordeloze woensdag

Je hebt niet veel nodig, men neme een doekje bv een oude afdroogluier, ook wel doekiedoekie voor mee naar bed, of om te knuffelen als je ziekjes bent..... Multifunctioneel zijn die dingen. En deze is wel de favoriet....(ikea) Daarnaast heb je nog ehmm  goed publiek nodig... (niet je moeder ofzo, die vindt alles maar te gevaarlijk ofzo), nee begripvol en opzwepend publiek moet je hebben , het liefst maar een, dan kun je die al je aandacht geven. En voor de rest snelheid, en een paar coole stunten. Nouja, dan zie je het al he.... dan ben je een superheld(je)

Nouja stilte op mijn blog jah, de werkelijkheid hier in huis.... Ze, de mini's dus hebben een licht gevalletje sinterklaasiritis ( en dat terwijl we nog heel niks aan de sinterklaas gedaan hebben) opgelopen en zijn nogal gillerig, dwars en ehm ontuitstaanbaar ... gelukkig komt t in buien dus kun je als moeder (of vader) tussen de buien door zelf even kracht zoeken om de volgende bui te weerstaan. En ook lekker, ik hoor van de andere moeders dat die t ook hebben thuis met hun kleintjes, anders zou ik er nog ehm een bijzonder gevoel wat betreft mijzelve/mijn kinderen aan kunnen oplopen ;-). Onze kleine piet zat net te krijsen in dr bedje, want zo krijste ze minibroer ZEGT niks... nee ehm dat komt omdat hij slaapt.....dit laatste was slechts een ehm klein vermoeiend voorbeeldje....

Jahwel de mini-zoon is al niet echt zo mini meer, op weg al naar een kleine reus, en vandaag 4 jaar geworden. Op de peuterpoepzaal werd hij gekroond en zongen vooral de juffies uitbundig en uit volle borst zijn verjaardagslied. Hij vond dat wel wat eng, al de belangstelling zo op hem gericht, hij zou t liefst thuis gebleven zijn.( onder de tafel, samen met kleine zus , sinterklaasje spelen-bedoelend: we pakken alle speelgoedjes in en geven ze weer weg, aan elkaar natuurlijk, of aan het buurmeisje) Hij mag van mij volgend jaar ergens naar de basisschool,(ik heb thuisonderwijs overwogen) wat de juffies van peuterpoepzaal wel wat vreemd vonden, (en basisschool ook, maar die kennen mij nog van toen mijn reuze-kinderen er op school gingen) maar het is zo'n gevoelig jongentje, onze kleine lieve man, en al de (leuke) stress tegelijkertijd, sint-maarten verjaardag-sinterklaas-kerst-oud-en -nieuw en dan ook nog een nieuw schooltje, nou dat leek ons wel wat overdadig . Maar vanmiddag lekke